Piszę te słowa 25 marca 2020 r. i zastanawiam się nad tym, ile zmienić może jeden miesiąc.
Miesiąc temu ludzie na całym świecie wiedzieli o koronawirusie w Chinach, ale zaprzeczali, jakoby miał wpływ na Stany Zjednoczone.
Miałem uczestniczyć w trzech konferencjach w Brazylii. Jedna z nich była bardzo duża i przyciągnęłaby na jeden tydzień tysiące ludzi.
27 lutego napisałem szczegółowego e-maila do organizatorów tej największej konferencji i zwracałem uwagę na kwestię koronawirusa.
W tamtym czasie w Brazylii był tylko jeden przypadek wykrycia koronawirusa.
2 marca organizatorzy konferencji odpowiedzieli, że „przyglądają się temu”. Były dwa przypadki wykrycia koronawirusa. 12 marca podjęli właściwą decyzję i przełożyli konferencję, na trzy dni przed moim lotem do Brazylii.
W tym czasie były już setki przypadków wykrycia koronawirusa w Brazylii.
Zdałem sobie sprawę z tego, że do czasu kiedy dwie kolejne konferencje (organizowane na uniwersytetach) miałyby się odbyć, uniwersytety najprawdopodobniej będą zamknięte, a konferencje odwołane. Dołączyłem do dziesiątków tysięcy pasażerów linii lotniczych, anulujących w tamtym czasie rezerwacje hotelowe i zwracających bilety lotnicze.
Zaraz potem te dwie pozostałe konferencje zostały przełożone.
Od tego czasu giełdy na całym świecie przeżywają kryzys, a ponad trzy miliony ludzi zarejestrowało się jako bezrobotni w ciągu jednego tygodnia w samym USA. Niektórzy szacują, że 30% siły roboczej w USA może pozostać bez pracy.
To jest wojna.
My, użytkownicy wolnego oprogramowania i sprzętu, musimy odpowiedzieć na to wezwanie do boju. Musimy pomyśleć, jak przywrócić ludziom miejsca pracy, tak aby pozostali zdrowi. Musimy pomóc naszym dzieciom, aby mogły się uczyć, nawet jeśli nie mogą się spotkać razem w tradycyjnej szkole. Potrzebujemy innowacji.
Z jednej strony firmy, w których pracujemy, powinny dalej istnieć, abyśmy mogli wrócić do pracy, kiedy wirus wyginie lub naukowcy znajdą szczepionkę. Z drugiej strony, kiedy wrócimy do pracy, niektórzy z nas mogą dostosować tę pracę tak, że będzie lepsza, niż była do tej pory.
Co możemy zrobić teraz? Wiele osób zostało bez pracy lub z ograniczonymi godzinami. Niektórzy z nich mają w domu dzieci, więc powinni spędzać z nimi czas. Może to czas na innowacje i naukę nowych umiejętności oraz na uczenie dzieci nowych rzeczy.
Czego chcielibyśmy się nauczyć, aby po ustaniu kryzysu zastosować tę nową wiedzę w pracy i życiu?
Dostępnych jest wiele darmowych źródeł szkoleń i wiedzy online. Są darmowe książki i materiały wideo. Poszukajcie ich i zyskajcie nowe umiejętności.
Są darmowe powieści online, które pomogą miło spędzić czas – wam i waszym dzieciom.
Jednak wiele osób posiada pewne umiejętności lub informacje. Zastanówcie się nad uczeniem innych. W ten sposób pomóc można przynajmniej dwóm osobom: tej, która się uczy, i tej, która jest nauczycielem, ponieważ nauczanie to bardzo dobry sposób na dogłębne poznanie danej rzeczy.
Często opowiadałem ludziom, jak ciężko mi było zaliczyć kurs z budowy kompilatorów. Nie mogłem zrozumieć, jak one działają. Zaliczyłem te zajęcia, ale z ledwością. Jednak kiedy pierwszy raz musiałem uczyć tej dziedziny, w pełni się jej nauczyłem, ponieważ nie mogłem już zakładać, że „profesor nigdy o to nie zapyta na teście”. Wiadomo, że studenci zadadzą pytanie akurat z tematu, który zna się najmniej. Trzeba się więc tego nauczyć. Uczyłem o kompilatorach ponad 30 lat temu, ale i dzisiaj mogę podejść do tablicy i dalej o nich uczyć.
Wiele osób myśli „ja nie znam niczego, co byłoby interesujące dla innych”, ale można się zdziwić, dowiadując się, co my wiemy, a czego nie wiedzą inni.
Pytałem uczniów liceum zainteresowanych GNU/Linuksem, co wiedzą o komputerach, a oni odpowiadali „w sumie to nic”. Wtedy pytałem, kto naprawia komputery w ich domach lub sąsiedztwie. Kto wymienia wadliwe dyski? Kto instaluje nowe wersje systemu operacyjnego? Kto konfiguruje sieć bezprzewodową? Dla nich to proste rzeczy, ale niemożliwe do wykonania dla ich rodziców i dziadków.
Na koniec zastanówcie się nad zadaniami, które możecie wykonać sami lub w małej grupie ludzi. To może być dobry czas na start własnej firmy lub kooperacji z innymi ludźmi, którzy stracili pracę.
Na świecie jest wielu „wolnych strzelców” lub „konsultantów”, którzy pracują samotnie lub zdalnie. Możesz pracować tak jak oni.
Carpe Diem. Carpe Diem!
Jon „maddog” Hall jest autorem, wykładowcą, informatykiem i jednym z pionierów Wolnego Oprogramowania. Od 1994 roku, kiedy po raz pierwszy spotkał Linusa Torvaldsa i ułatwił przeniesienie jądra na systemy 64-bitowe, pozostaje orędownikiem Linuksa. Obecnie jest prezesem Linux International®.
